"बाळाचे पाय पाळण्यात दिसतात" हे जुने मराठी वाक्य फक्त म्हण नाही, तर जीवनातील एक महत्त्वाचा सिद्धांत आहे. प्रत्येक मुलामध्ये लहानपणापासून काही विशिष्ट गुण, आवडीनिवडी, आणि क्षमता दिसू लागतात. हे ओळखून त्याप्रमाणे योग्य दिशा दिली, तर पुढे जाऊन तो/ती यशस्वी आणि समाधानी व्यक्ती बनू शकते.
बरेच पालक आपल्या अपूर्ण स्वप्नांची पूर्तता मुलांमधून करू पाहतात, परंतु हे योग्य नाही. मुलांना कोणत्या गोष्टीत रस आहे – कला, विज्ञान, तंत्रज्ञान, खेळ, लेखन, गायन – हे बारकाईने निरीक्षण करा.
मुलगा शांत, संयमी आणि निरीक्षणक्षम असेल तर संशोधन क्षेत्र त्याच्यासाठी योग्य ठरू शकते. उलट तो उत्साही, बोलका आणि नेतृत्वगुण असलेला असेल, तर व्यवस्थापन किंवा व्यवसाय क्षेत्र त्याच्यासाठी चांगले ठरेल.
१०वी, १२वी झाल्यावरच विचार न करता त्याआधीपासून मुलाची झुकाव व ताकद समजून योग्य अभ्यासक्रम निवडावा.
उदा. जर मूल गणितात खूप हुशार असेल, पण सर्जनशीलतेत रस नसेल, तर आर्किटेक्चर नको, इंजिनियरिंग अधिक योग्य.
फक्त पैसा मिळवणं किंवा प्रसिद्ध होणं हे ध्येय न ठेवता, कोणत्या क्षेत्रात आपण सातत्याने आनंदाने काम करू शकतो हे समजणे महत्त्वाचे.
ह्या काळात केवळ पदवी नाही, तर तुमचं कौशल्य, अनुभव, सॉफ्ट स्किल्स आणि क्रिएटिव्ह विचार हे करिअर घडवतात.
करिअर गाइड्स, शिक्षक, उद्योगजगतातील लोक यांचं मार्गदर्शन जरूर घ्या. पण अंधानुकरण करू नका – प्रत्येकाची परिस्थिती, क्षमता, आणि संधी वेगळी असते.
जेव्हा मूल लहान असते, तेव्हा त्याचा खेळण्याचा, विचार करण्याचा, संवाद साधण्याचा आणि प्रश्न विचारण्याचा पद्धतीकडे लक्ष द्या.
काही मुलं सतत काहीतरी तोडफोड करून ते कसे चालते याचा अभ्यास करतात – त्यांना इंजिनिअरिंगचा ओढ असतो.
काहींना रंग, चित्र, ध्वनी यामध्ये रस असतो – त्यांचं सर्जनशील क्षेत्राकडे लक्ष देणं आवश्यक.
पालक आणि विद्यार्थी दोघांनी मिळून करिअर निवडीचा प्रवास एकत्र सुरू केला पाहिजे. लवकर जागरूक होणं, मुलाचे गुण ओळखणं आणि त्याचं शिक्षण त्याच्याच प्रवृत्तीला साजेसं देणं हे भविष्य घडवण्यासाठी अत्यंत आवश्यक आहे.
🔑 लक्षात ठेवा:
"करिअर म्हणजे फक्त कमाईचं साधन नाही – ती तुमची ओळख, तुमचं समाधान आणि समाजातली तुमची भूमिका ठरवते."
No comments:
Post a Comment